Na de kunstacademie heb ik vooral pentekeningen gemaakt waarin sfeer een centraal thema was. Daarna had ik meer de behoefte om met acryl- en olieverf op een vrijere manier te gaan schilderen. Mensen in hun emoties, hun doen en laten worden de inspiratiebron zowel in abstracte als in realistische vorm. In de negentiger jaren richtte ik mij meer op mythologische figuren als metafoor om de titanenstrijd zichtbaar te maken die in ieder mens (on)zichtbaar woedt. Ik probeerde zo de innerlijke en uiterlijke wereld met elkaar in verbinding te brengen, soms in harmonie, dan weer vol spanning. Weer later verschoof de aandacht in mijn werk zich naar de ontmoeting van licht en donker, het gevecht bij de mens tussen waan en werkelijkheid. In de jaren die daarna volgden, keerde de mythologie weer terug in mijn werk. Ik richtte mij toen vooral op de Egyptische mythologie, waarbij rituelen rond dood en hiernamaals de onderwerpen waren. De laatste tijd is de vrouw in al haar verschijningsvormen, bijvoorbeeld in portretten, weer terug. Soms deel ik een compositie op in verschillende delen die elk hun eigen sfeer ademen. Dit kan in één werk, maar ook met meer-luiken. Ik woon en werk als beeldend kunstenaar in 's-Hertogenbosch.